पुण्याला जाताना

नेटची परीक्षा रात्रीच्या सुनसान खामोशीत आयुष्याच्या नव्या वाटेवर नव्या देहाचे हर्षभरीत तांडव नृत्य. तृप्ततेच्या हजार छटा शरीराच्या प्रत्येक पेशी गणित आंदोलित राहिल्या. सप्तपदीच्या प्रत्येक पदाची अखंड शपथ रात्रभर तळमळत राहिली. प्रत्येक क्षेत्राच्या गुंतागुंतीत आनंदाचे वारू चौफेर फिरू लागले. चकवाचांदण रात्रभर फिरू लागलं. कधी मदमस्त देहावर तर कधी सैरावरा मनावर तर कधी उजाड भविष्यावर लख्ख प्रकाशत जाणार सहअस्तित्व क्षणभर भास की वास्तव असा काठोकाठ भरलेला संभ्रम. रात्रीची अभेद्य सोबत आणि पहाटेचा पुणेरी गंधवारा सारं कसं गंधर्व नगरीचा सहवास वाटावा असेच बोटातील बोटांचा गुंता हातातील मिलनाची चाहूल रस्त्या रस्त्यावरून ह्रदयाची हृदयाला हाक हा सारा अनुभवच नवचैतन्याने उभारलेला. परतीचे वारे सारे हरवून टाकणारे भविष्याच्या मांडीवरिल झोपेतून अस्मानी चा भास. मात्र या परतीच्या प्रवासा ने अश्रूंच्या महापुरात नाहून टाकलं. आनंदाला थांबवून ठेवलं. सार विश्वच तिथच पिंगा घालतय असा आभास. हे दिवस अखंड टिको.